⚽️ شاخص هایی که فدراسیون فوتبال ایران از آن عقب ماند
✍رضا بژکول روزنامه نگار
منبع : روزنامه اعتماد
فدراسیون فوتبال هر کشوری بانی تحول و تطور در امکانات ، ورزشگاه ها، روندها و کنترل باشگاه ها است. یکی از راه های تحول در فدراسیون ها به روزکردن تکنولوژی های روز دنیا جهت جلوگیری از هر گونه تنش ها ، درگیری ها ، اختلاف ها، تبعیض ها و البته همراه کردن شایسته ها در فدراسیون ها است. متاسفانه ما در چند دهه گذشته از داشتن چنین فدراسیونی محروم بودیم . فدراسیون فوتبال داریم اما نگاه کارشناسی و به روز نداریم! فدراسیون داریم اما از تکنولوژی جهان به درستی بهره نمی گیریم. فدراسیون داریم اما عملگرا نیستیم.
فدراسیون داریم اما فرصت ساز و موقعیت آفرین برای نسل های حال و آینده نیستیم.
موارد زیر نشانه هایی از فاصله ما با برنامه ها و امکانات روز فوتبال دنیا است که فدراسیون ما نه آن را به درستی کارشناسی می کند و نه آنچنان پیگیری. اگر هم هر دوره ای آمدند گفتند پیگیرند، در بیشتر موارد در حد شعار و وعده مانده اند.
۱- ورزشگاه ها، شماره گذاری صندلی ها برای ایجاد نظم در استادیوم ها
۲- بلیت فروشی اینترنتی جهت سهولت خرید برای تماشاگرها، صندلی های شماره دار جهت جلوگیری از درگیری ها، اتلاف وقت و مبارزه با دلال ها
۳- ویدیو چک، جهت جلوگیری از تضییع حق تیم ها و تغییر در نتایج بازی ها (حتی به طور آزمایشی هم ویدیو چک را در پایتخت آغاز یا اجرا نکردند.)
۴- خصوصی سازی نکردن باشگاه های مطرح و پرطرفدار استقلال و پرسپولیس که سال ها در حد شعار و وعده مانده است.
۵- نبود نماینده واقعی و فردی آگاه به فوتبال در هرم آسیا برای دفاع از ایران در تصمیم گیری ها
۶- اصلاح ساختار ورزشگاه ها از دستشویی ها گرفته تا رنگ آمیزی سکوها
۷ - استاندارد یا مدرن نکردن زیر ساخت ورزشگاه ها در فصول مختلف، جهت نگهداری درست چمن و بهره گیری از آب باران
۸- عدم همراهی یا دستور به باشگاه ها جهت ساختن و داشتن ورزشگاه های اختصاصی به خصوص برای باشگاه های به ظاهر خصوصی یا حتی دولتی
۹- عدم تربیت مدیران شایسته و توانا برای فوتبال، جهت حضور در هیات ها
۱۰- عدم شفاف سازی بودجه باشگاه ها از طریق رسانه ها و گزارش آن به هوادارها
۱۱- نداشتن برنامه ریزی دقیق و کوتاه مدت و بلندمدت برای باشگاه ها و بازی تیم های ملی ما در همه رده ها (اگرچه گام کوچکی برداشته شده)
۱۲- نبود شفافیت در چگونگی درآمدها از طریق تبلیغات ها، یا فروش لباس ها در رسانه ها یا استادیوم ها
۱۳- توجه نکردن به پایه ها در همه باشگاه ها و تیم های ملی فوتبال ما. (بیشتر بازیکنان ملی یا باشگاهی با استعدادهای فردی ظهور و بروز پیدا می کنند.)
۱۴- عدم مبارزه قاطع با فساد در فوتبال در همه رده ها، از مربی تا بازیکن، از مدیر باشگاه ها تا اسپانسرها و حتی دلال ها.
امید آنکه شایسته سالاری در مدیریت فوتبال و ورزش ما نهادینه شود تا شاهد اوج گرفتن تیم های فوتبال ایران در همه رده های آسیا و جهان باشیم و منتظر نمانیم تا با انتخاب مربیان بزرگ خارجی و هزینه های سرسام آور مالی فوتبال ما رنگ جهانی بگیرد.